Blog Totaal

Een dramatisch verslag van Groenlandvaarders onthult hun heldhaftige en zware strijd tegen de natuur. Ze trotseren ongerepte wildernis, ijzige omstandigheden en levensgevaarlijke situaties, waaronder stormen en bevroren zeeën. Hun dagelijks bestaan wordt gekenmerkt door ontberingen en constante dreiging, met momenten van intense ontbering en risico. Ondanks de vreselijke omstandigheden blijven deze mensen vastberaden, hun strijd een getuigenis van moed en doorzettingsvermogen in een wereld die wreed en onvoorspelbaar is (1/4).

Tijdens het opruimen werd ik herinnerd aan de geuren die ik vroeger tijdens het hardlopen ervoer, zoals die van regen, bloeiende planten en eten uit stadskeukens. Deze vluchtige en betoverende geuren brachten me vreugde en versterkten mijn hardloopervaring. Terwijl ik buiten een geur probeerde op te vangen, besefte ik hoezeer ik het hardlopen en die geurindrukken mis. Ik overweeg om, ondanks mijn drukke leven, het hardlopen voorzichtig weer op te pakken om die momenten terug te krijgen.

In de vroege ochtendgloren van Groenland bereiden ervaren vissers zich voor op de walvisjacht, een ceremonieel ritueel dat de eeuwenoude band tussen mens en natuur weerspiegelt. De schepen, oud en vertrouwd, nemen hun reis naar de diepblauwe horizon. De harpoenaar, met bedachtzame precisie, ondergaat de strijd met de walvis als een kunst van geduld en respect. Na de jacht volgt een eerbiedige verwerking van de prooi, een getuigenis van de diepgewortelde verbondenheid met de oceaan.

Het is bloedheet met temperaturen boven de 34 graden Celsius, waardoor alles smelt als een ijsje in een sauna. Moeder Natuur lijkt de thermostaat overgelaten te hebben aan Heethoofd Harry, die de hitte flink opvoert. Zelfs de airco lijkt moeite te hebben, en water drinken is nu de norm. De zon voelt meer als een gigantische föhn, en iedereen zit in slow-motion. “Dooien” betekent nu meer het smelten van mensen dan van sneeuw.

Wij vieren vakantie in een oud klooster in Durbuy, waar geschiedenis en moderniteit harmonieus samenkomen. Durbuy, de kleinste stad ter wereld, biedt een serene sfeer die aanvoelt als een adempauze. Onze dagen beginnen met wandelingen door de rustige bossen, gevolgd door het herschrijven van mijn boek in een inspirerende omgeving. ’s Avonds transformeert de kloosterkeuken tot een culinaire tempel, waar we samen genieten van maaltijden die de tijd doen vertragen.

In de herfst verzamelen mensen zich om een schip voor een Groenland-expeditie uit te rusten. Eerst wordt een ervaren kapitein gekozen, gevolgd door een assistent die alles voorbereidt. Tijdens de winter worden schepen en uitrusting klaargemaakt. Het schip wordt geladen met talrijke instrumenten en proviand, en de bemanning wordt gerekruteerd. Na zorgvuldige voorbereiding en betaling, vertrekt het schip naar het onbekende. De reis, vol verwachting en avontuur, begint bij het beladen met uitrusting en het verdelen van taken aan boord.

Zo af en toe hebben ook wij te weinig tijd om te kokkerellen en daarom omarmen wij de “traybake”. Wat is een traybake? Een traybake is een eenvoudige kooktechniek waarbij verschillende ingrediënten, zoals vlees en groenten, op één bakplaat worden geschikt en samen in de oven worden gebakken. Het biedt…

In een vredig Limburgs dal stroomt een helder beekje dat zijn schoonheid en zuiverheid met de omringende natuur deelt. Het beekje reflecteert de vreugde en sereniteit van de omgeving, en zijn wateren zijn een bron van inspiratie voor de dichter. Deze vindt in het beekje een symbolische kracht en troost, vergeleken met de mythologische verhalen van de Germaanse en Noordse oudheid. Terwijl het beekje een rol speelt in de poëtische verbeelding, blijft het een tijdloze bron van schoonheid en vernieuwing.

Vandaag heb ik de mijlpaal van 125.000 woorden voor mijn boek bereikt, en zelfs overschreden. Maandag begin ik met het ordenen van de hoofdstukken, als een monnik in zijn scriptorium. De komende vakantie biedt tijd voor reflectie en herschrijven, ondanks een geplande bruiloft. Twee werkbezoeken aan de ruïnes van Villers-la-Ville zullen extra inspiratie geven. Na de vakantie zal ik, verfrist en met nieuwe inzichten, het herschrijven hervatten. Bedankt voor jullie steun tijdens deze reis.

Op 5 oktober 1682 ontdekte schipper Joost Kok bij het Goese-diep een walvis. De volgende dagen werd het enorme dier opgemerkt door een jongen en later door vader en zoon Abrahamsz. Na een uur van pogingen lukte het hen op 7 oktober om de walvis te vangen. Ze hakten delen van het dier af en verzamelden 5000 pond spek. Met vastberadenheid en moed werd de walvis uiteindelijk ontmanteld, wat tot veel nieuwsgierigheid en bewondering leidde.

Het schrijven van een historische roman begint met grondig onderzoek en het begrijpen van de gekozen periode, zoals de 14e eeuw. Door zowel primaire als secundaire bronnen te gebruiken, creëer ik een authentieke wereld vol details. Personages, zowel historisch als fictief, krijgen diepte door nauwkeurig onderzoek. Een sterke plot, consistente tijdlijn en natuurlijke dialogen zijn cruciaal. Het proces vereist toewijding en feedback, maar leidt tot een levendig, meeslepend verhaal dat lezers naar een andere tijd brengt.

Ik ontwaakte in een verlaten landschap in het jaar 1243. Een oude man stuurde me naar de Abdij van Villers. Onderweg viel ik in een valkuil en werd gered door een jongeman die me naar het marktplein bracht. Daar vond ik een houten bord met mijn naam en kreeg ik een leren tas. Bij de abdij aangekomen, ontdekte ik dat het een ruïne was. Verward en zonder uitweg, keerde ik terug naar de groene weiden.