Vroeger. In de stille klas schreef de juf een rekensom op het bord: 7 – 4 = ?. Lieneke keek geconcentreerd naar de cijfers, haar tongpuntje tussen haar tanden. Plots stak ze haar hand op. “Het is 3!” zei ze vastberaden. De juf glimlachte en knikte. “Dat klopt, Lieneke.” Ze voelde een warme trots opwellen terwijl het getal 3 stevig op het bord stond, als een klein bewijs van haar scherpzinnigheid.

Chris rijdt op kerstavond naar huis, beladen met herinneringen aan vroeger en het verlies van zijn vader. Onderweg strandt zijn auto in de regen, en na een sombere tocht naar het tankstation zet hij zijn reis voort. Thuis treft hij een stil huis en zijn moeder ziek en zwak op bed. Ze glimlacht even bij zijn komst, maar Chris beseft dat het te laat is om iets te herstellen. Buiten blijft de regen onophoudelijk vallen.

Op een koude Sinterklaasavond betreedt Ruben een vervallen huis waar een vrouw en twee kinderen in stilte zitten. Hij brengt een zak met geschenken, ingepakt in krantenpapier, en geeft de kinderen een autootje en een pop. Hun blijdschap brengt kort licht in de grauwe kamer. De moeder vraagt wantrouwend waar de cadeaus vandaan komen, maar Ruben ontwijkt het antwoord. Hij vertrekt in de kou, terwijl achter hem het zachte geritsel van krantenpapier blijft klinken.