Blog Totaal

Een man herkent een vrouw in de trein, iemand die jaren geleden verdween en die hij nooit heeft kunnen vergeten. Hoewel hij haar niet kan benaderen, volgt hij haar stilletjes, hopend op bevestiging. De herinnering aan haar verdwijning, en de politie die hem toen ondervroeg, blijft hem kwellen. Thuis speelt hij telkens opnieuw hun lied, in een vergeefse poging haar terug te vinden, terwijl hij beseft dat ze voorgoed verdwenen is.

In gedachten wandelend door de straten van Palermo, stel ik me voor hoe Matteo, de man op de foto, trots een Cucuzza Longa omhooghoudt, een lange, grillige groente die typisch is voor Sicilië. Deze courgettevariant, met zijn sponsachtige textuur en subtiele smaak, wordt jong geplukt en verwerkt in traditionele gerechten zoals Pasta con i Tenerumi. In de zomer wordt hij geserveerd met tomaten, aardappelen en olijfolie. En voor de vrijgezelle dames: Matteo is nog steeds vrij.

De herfst nadert langzaam, terwijl de zomer zich nog even vasthoudt aan het land. Met kortere dagen en koelere nachten neemt de herfst de wereld over, bedekt met gouden kleuren en vallende bladeren. De natuur bereidt zich voor op rust, terwijl de laatste vruchten geplukt worden en de lucht fris aanvoelt. De herfst brengt kalme berusting, een herinnering aan de cyclus van het leven en de schoonheid van vergankelijkheid. In de stilte schuilt hoop op nieuw leven, dat diep in de aarde wacht.

Gisteren probeerde ik een BigMac Wrap te maken, compleet met zelfgemaakte saus en gehakt op de tortilla. Het idee was simpel, maar de uitvoering minder: het gehakt bleef aan de pan plakken en mijn flip-techniek faalde. Uiteindelijk besloot ik het gehakt rul te bakken en op de wraps te leggen. Ondanks de kleine keukenramp was het eindresultaat heerlijk. De combinatie van de saus, cheddar, en verse ingrediënten maakte het absoluut de moeite waard!

Op een regenachtige middag ontdek ik in een krantenarchief een foto van mijzelf en mijn al lange tijd geleden overleden ouders, de foto is uit 1959. Ik vind vervolgens meer foto’s uit verschillende tijdperken waarin ik en mijn ouders steeds in dezelfde houding en tijdloze verschijning verschijnen. In de documenten die ik later thuis onderzoek, ontdek ik dat wij deel uitmaken van een eeuwige cyclus van wedergeboorte door de tijd heen. Ik sta nu voor de keuze: doorgaan met de cyclus of proberen te ontsnappen.

De nacht omhulde de wereld met een rustige, onontkoombare deken, terwijl de sterren de hemel verlichtten en de tijd leek stil te staan. In deze serene uren fluisterde een zachte stem over de mysterieuze aard van de slaap, die leven en troost biedt. De slaap omarmt vaak het eenvoudige in plaats van de luxe, en biedt rust aan wie het nodig heeft, zelfs bij de dood. Ondanks verdriet en verlies, blijft de slaap een bron van troost en hoop voor de geliefden.

Onder de oude eiken sprak de oude man met zijn nieuwsgierige zoon over vrede. Hij legde uit dat echte vrede niet alleen de afwezigheid van conflict is, maar een diepgeworteld begrip van recht en eer. Vrede kan bedrieglijk zijn, een valse rust die oude wonden niet heelt en heldenmoed dempt. Ware vrede, zo vertelde hij, betekent vechten voor rechtvaardigheid en behoud van waardigheid, zoals Nederland dat na tachtig jaar strijd altijd heeft gedaan.

‘Zeg, wat eten we eigenlijk vanavond?’, Als Joyce en Evy mij dat ’s morgens aan de ontbijttafel vragen weet ik dat er iets anders van mij verwacht wordt vanavond op tafel te zetten dan de gemiddelde “patatten, worteltjes met doperwtjes en een karbonaadje”. Dus, het volgende gerecht uit de nieuwe…

Onder het warme, rode licht van de maan stond een kasteel verscholen bij een wilgenlaan. Met een trotse geschiedenis van vijf eeuwen leek het een zwijgende getuige van het verleden. Binnen trof ik een intrigerende mix van oud en nieuw, met een prachtige zoldering en een knetterende haard. Mijn gedachten dwaalden door de ridderzaal, waar een oud zwaard indruk maakte. De gids overhandigde het zwaard, en ik voelde me even een ridder, met de geschiedenis in mijn handen.

Een dramatisch verslag van Groenlandvaarders onthult hun heldhaftige en zware strijd tegen de natuur. Ze trotseren ongerepte wildernis, ijzige omstandigheden en levensgevaarlijke situaties, waaronder stormen en bevroren zeeën. Hun dagelijks bestaan wordt gekenmerkt door ontberingen en constante dreiging, met momenten van intense ontbering en risico. Ondanks de vreselijke omstandigheden blijven deze mensen vastberaden, hun strijd een getuigenis van moed en doorzettingsvermogen in een wereld die wreed en onvoorspelbaar is (4/4).

Een dramatisch verslag van Groenlandvaarders onthult hun heldhaftige en zware strijd tegen de natuur. Ze trotseren ongerepte wildernis, ijzige omstandigheden en levensgevaarlijke situaties, waaronder stormen en bevroren zeeën. Hun dagelijks bestaan wordt gekenmerkt door ontberingen en constante dreiging, met momenten van intense ontbering en risico. Ondanks de vreselijke omstandigheden blijven deze mensen vastberaden, hun strijd een getuigenis van moed en doorzettingsvermogen in een wereld die wreed en onvoorspelbaar is (3/4).

Een dramatisch verslag van Groenlandvaarders onthult hun heldhaftige en zware strijd tegen de natuur. Ze trotseren ongerepte wildernis, ijzige omstandigheden en levensgevaarlijke situaties, waaronder stormen en bevroren zeeën. Hun dagelijks bestaan wordt gekenmerkt door ontberingen en constante dreiging, met momenten van intense ontbering en risico. Ondanks de vreselijke omstandigheden blijven deze mensen vastberaden, hun strijd een getuigenis van moed en doorzettingsvermogen in een wereld die wreed en onvoorspelbaar is (2/4).