Blog Totaal

Niklas maakt jaarlijks een pelgrimage naar de bossen van Thüringen, waar de herfst uitbundig schittert in gouden en koperen kleuren. Terwijl hij door het woud loopt, omringd door de geur van vochtige aarde en vallende bladeren, bereikt hij een oude houten hut vol jeugdherinneringen. Binnen, bij een knapperend vuur, mijmert hij over de cyclus van de seizoenen en de vergankelijkheid van het leven. De herfst, uitbundig en melancholisch, brengt hem rust en verbondenheid met de natuur.

Op 4 oktober, Dierendag, merkt Haarbal, een oude kat, dat haar baasje, mevrouw De Vries, niet meer reageert. Ze verlaat even het huis, maar iets dwingt haar terug te keren. Binnen vindt ze mevrouw De Vries wakker, maar vreemd stil en koud. Wanneer Haarbal op bed springt, klemt de vrouw haar handen wanhopig om de kat, haar woorden beklemmend. Uiteindelijk ontdekt Haarbal dat mevrouw De Vries overleden is, wat een grimmige vraag oproept: wie hield haar vast?

Ik parkeerde de auto bij een begraafplaats, terwijl zij haar hoofddoek afdeed en me vroeg even buiten te wachten. Verbijsterd door de plotselinge verandering in haar uiterlijk – van ingetogen naar uitdagend in jeans en een doorschijnende blouse – voelde ik de spanning tussen ons groeien. We reden verder naar een bos, waar ik bleef nadenken over haar geheimzinnige gedrag. Terwijl we door de lentegeuren van het bos liepen, vroeg ik haar voorzichtig waarover ze wilde praten.

Je zit daar, telefoon aan je oor, met een lichte spanning in je schouders. Je hebt eindelijk iemand nodig, een antwoord, een oplossing. Maar in plaats daarvan hoor je het. Die eindeloze, zielloze deuntjes, gemaakt om kalm te blijven, maar ze werken averechts. Elke keer als het stukje opnieuw begint, voel je een steek van ergernis. Je ogen dwalen af, je trommelvlies protesteert. Je zit gevangen, machteloos, je tijd langzaam weggetikt door zinloze muziek.

Vandaag maak ik een eenvoudige maar smaakvolle maaltijd met krielaardappeltjes uit de slowcooker, bloemkool en Limburgse braadworst. De krieltjes, bereid in de “Slome” met knoflook, Italiaanse kruiden en olie, worden in vier tot vijf uur zacht en perfect gekruid. Ondertussen kookte ik de bloemkool en bakte de braadworst krokant. Een heerlijke, gemakkelijke combinatie die weinig moeite kost en altijd in de smaak valt. Een perfect voorbeeld van comfort food met minimale inspanning!

Elke woensdagmiddag komt er een nieuwe aflevering van de strip Lieneke, waarin de avonturen van mijn dochter Evy centraal staan. Haar grappige uitspraken en bijzondere kijk op de wereld vormen de basis van deze strip. Met een combinatie van eigenwijsheid, humor en een vleugje onschuld, laat Lieneke je glimlachen terwijl ze haar alledaagse belevenissen deelt. Mis geen enkel nieuw avontuur, vol humor en verrassingen!

Het geluid van een druppelende kraan, scherp en ritmisch, verstoort de stilte en roept gedachten op over tijd en onopgeloste zaken. Oorspronkelijk een bron van frustratie, verandert het druppelen in een soort metgezel tijdens slapeloze nachten, symbolisch voor de onstuitbare stroom van tijd. Hoewel eenvoudig en alledaags, draagt dit geluid diepe emotionele resonantie, variërend van irritatie tot contemplatie. Uiteindelijk stopt het druppelen, maar de stilte laat een blijvende echo van reflectie achter.

Judith, een jonge vrouw, besluit in de herfst een reis te maken naar het mysterieuze eiland Phy, als eerbetoon aan haar overleden moeder die er altijd naar verlangde. In een kleine boot roeit ze over het donkere meer, omringd door mist en kou, vastberaden om haar bestemming te bereiken. Na een zware tocht door regen en wind, arriveert ze uiteindelijk op Phy. Daar, omringd door de bergen en stilte, vindt ze vrede en een diepe verbondenheid met haar moeder.

Vanmiddag vlogen vijf F16’s laag over ons huis als onderdeel van hun afscheidsvlucht. We zwaaiden vanuit de woonkamer, want buiten stormde het hevig. Het indrukwekkende geluid van de motoren klonk als een laatste groet. Joyce merkte droogjes op dat ze de bocht niet soepel namen. Een squadron vertrekt naar Oekraïne, wat gemengde gevoelens oproept. Andere toestellen worden oefenvliegtuigen. Terwijl ze in de verte verdwenen, voelden we het einde van een tijdperk en zwaaiden nog een keer.

Op de verjaardag van mijn dochter besef ik dat ik haar cadeau ben vergeten. In paniek koop ik een mysterieus doosje met alleen een briefje erin: “Je cadeau wacht waar je nooit zou kijken.” Mijn dochter vermoedt dat het antwoord in mijn werkkamer ligt. Daar vindt ze een oude envelop met een brief en een zilveren armbandje, een erfstuk van haar moeder. Het onverwachte cadeau blijkt perfect, en we vieren samen een liefdevolle avond.

Tijdens mijn bezoek aan Château de Petite Somme, thuisbasis van de Hare Krishna-beweging, werd ik herinnerd aan de kleurrijke beelden uit de beginjaren zeventig. De rondleiding bracht me in contact met hun toewijding en eenvoud, die in contrast staat met de gehaaste wereld van vandaag. Dit bezoek deed me nadenken over mijn verhaal, in het bijzonder Ludovic’s zoektocht naar God. Zoals de bewoners van het kasteel, zoekt hij naar een dieper geloof, weg van de strikte dogma’s, naar een andere vorm van devotie.

Erin, een oudere vrouw, zit aan de kust en herinnert zich haar geliefde Iwan, die jaren geleden vertrok en nooit terugkeerde door de oorlog. Ze denkt aan hun momenten samen op dezelfde plek, waar hij haar een roos gaf als belofte voor zijn terugkeer. Hoewel hij nooit terugkwam, vindt Erin troost in de aanwezigheid van de zee en de natuur, die haar herinneringen levend houden. Uiteindelijk ervaart ze een stille vrede in haar hart.