17 april 1945 – Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Nederland onder bezetting en onderdrukking leed, stond een moedige vrouw op, genaamd Hannie Schaft. Met vastberadenheid en moed weerstond ze de vijand en werd ze een symbool van hoop voor velen.
Geboren op 16 september 1920 in Haarlem, groeide Hannie op met een sterk gevoel van rechtvaardigheid. Toen de oorlog uitbrak, weigerde ze passief toe te kijken, terwijl haar land leed onder de tirannie van de nazi’s. Vastbesloten om een verschil te maken, sloot ze zich aan bij het verzet.
Met haar rood haar en vastberaden blik verdiende Hannie al snel de bijnaam “het meisje met het rode haar”. Maar achter die ogenschijnlijk delicate verschijning school een vastberaden en vasthoudende geest. Ze riskeerde haar leven keer op keer door informatie te verzamelen, distribueren en zelfs sabotageacties uit te voeren tegen de Duitse bezetters.
Hannie’s toewijding aan de zaak van vrijheid en rechtvaardigheid bracht haar uiteindelijk in de handen van de vijand. Ondanks martelingen en onmenselijke behandelingen weigerde ze informatie te geven die haar kameraden in gevaar zou kunnen brengen. Haar vastberadenheid en stilzwijgen maakten haar een legende in het Nederlandse verzet.
Op 17 april 1945, slechts enkele weken voor het einde van de oorlog, werd Hannie Schaft op brute wijze geëxecuteerd door de nazi’s. Maar haar geest leeft voort in de harten van degenen die ze inspireerde en in de geschiedenis van Nederland.