Dat was een zware pil om te slikken toen we in 2016 afscheid namen van huis en haard in Frankrijk en onderweg gingen naar een Duits avontuur; ik kreeg een stapel post van de verschillende Franse financiële instellingen waar je U tegen zou zeggen. Ik wist zeker dat ze hier bang waren dat het in Frankrijk een Grieks tafereel of beter gezegd een financieel debacle zou worden als ik niet snel iets bijdroeg aan de Franse economie. En dan had ik het nog niet eens over de loonheffingen die nog moesten komen. Zoals gezegd was het een hele klus, een paar cheques uitschrijven (voor Nederlandse begrippen nogal ouderwets), een enkele bankoverschrijving, betalingen via het postkantoor, en daarna konden we de broekriem aanhalen. Het moest dan echt tot aan het laatste gaatje toen ik alle bedragen bij elkaar optelde.
Ik wist dat we al sinds mensenheugenis belasting betaalden, al voor onze jaartelling, en ik wist ook, en voelde het hard in mijn portemonnee, dat de overheid, ongeacht in welk land, steeds meer geld nodig heeft om haar taken uit te kunnen voeren. Ook taken waar we het niet mee eens zijn of taken die geen zin hebben. Taken die ik, en misschien ook jij, zinloos vinden. Ik kan ze hier opsommen, maar ik denk dat je er zelf wel een handvol kunt benoemen?
Ook in Nederland kun je belasting betalen; het huidige belastingstelsel hebben we allemaal aan de Fransen te danken. Een mooie gedachte, toch? Ik moest mijn persoonlijke almanak controleren omdat ik dit soort jaren, die mijn financiële status beïnvloeden, probeer te vermijden. Een lesje geschiedenis; in 1795 kregen de Fransen de macht over Nederland. Met een nieuwe grondwet die ervoor zorgde dat Nederland een eenheidsstaat werd, was een centraal belastingstelsel uiteraard ook noodzakelijk. Dit systeem werd in 1805 ingevoerd en kon worden gezien als de voorloper van het huidige belastingstelsel. Ook in Frankrijk, dus zijn we die Fransen van toen heel dankbaar, NIET DUS 🙁
Daar ging de aan mezelf toegekende kerst- en nieuwjaarsbonus…… alles over het huis in Uxeau (Bourgondië), de zogenaamde “taxe d’habitation” (een gemeentelijke belasting verschuldigd door de gebruiker van het vastgoed), een deel van de CFE, de CVAE, de “chargé du recouvremont” (allen belastingen voor ondernemers vanwege de verhuur van de gîtes), bijdrage aan “contribution à l’audiovisuel public” (kijk en luistergeld), eindafrekeningen van water, elektriciteit en veel meer. En dan was er nog het opzeggen van telefoon, tv en internet; die konden na een eerste telefonisch contact gewoon worden afgekocht vanwege het jaarcontract, en om geen negatieve reclame te maken, het waren die lui van het oranje-criminele logo. Mijn euro’s verdwenen als sneeuw voor de zon, en de bodem van onze schatkist hadden we er al uit gesloopt en verzilverd bij een pandjeshuis, helaas bleek er nog steeds onvoldoende in de kas te zitten.
Ik had me toentertijd geregistreerd op een crowdfundpagina; wie weet waren er bereidwillige, financieel sterke mensen die via mijn open rekeningen wilden bijdragen aan het versterken van een wereldeconomie. Enige haast bij het inschrijven was vereist, helaas … 🙂