Ik heb Palermo nog nooit bezocht maar … elke keer als ik mij voorstel door de smalle straten van Palermo te dwalen, kan ik het niet laten om in gedachten langs de marktkraampjes te slenteren. Ik stel me dan voor, tussen de geuren van versgebakken brood en rijpe tomaten, dat ik die lange, grillige groente zie die bijna een grap van de natuur lijkt te zijn. Matteo, mijn nu 65 jaar oude jeugdkameraad op de foto hieronder, houdt er een omhoog alsof het een trofee is, zijn lach breekt door de vroege ochtendmiezer heen. Hij kent deze groente goed — de Siciliaanse slang, of zoals hij het noemt, Cucuzza Longa (als ik het goed verstaan heb).
Op het eerste gezicht lijkt het misschien absurd, deze uitgerekte courgette die eruitziet alsof hij regelrecht uit een sprookje komt. Maar onder die vreemde vorm schuilt een traditie van smaak en eenvoud die terugvoert naar de warme keukens van Zuid-Italië en Noord-Afrika. Matteo, met zijn jarenlange ervaring op het land en in zijn volkstuin, weet dat het geheim van de Cucuzza Longa ligt in zijn zachtheid. Pluk je hem te laat, dan wordt hij taai, onbuigzaam — maar jong geplukt, heeft hij een kwetsbare, sponsachtige textuur die perfect samengaat met de eenvoudige ingrediënten van het Siciliaanse landschap.
De bladeren van de plant, zacht als zijden slingers, worden vaak verwerkt in een lokaal pastagerecht: Pasta con i Tenerumi. Het gerecht, net als Matteo zelf, ademt de ziel van het eiland. In de hete zomermaanden wordt de courgette gestoomd met tomaten, aardappelen en uien, om vervolgens op kamertemperatuur te worden geserveerd, vergezeld van een scheut extra vergine olijfolie en krokante crostini’s. Ik ga er trouwens een overheerlijke soep van (proberen) te maken.
En voor de oplettende vrijgezelle dames — Matteo, met zijn warme glimlach en groene vingers, is nog steeds beschikbaar.
