In het eeuwenoude landschap van Galilea, doordrenkt van de mystieke geuren van wierook en de geluiden van biddende menigten, werd het verhaal van Maria Magdalena geweven in de stoffen van tijd en geloof. Als een figuur gehuld in zowel mysterie als toewijding, werd Maria Magdalena bekend als een van de meest betoverende volgelingen van Jezus Christus.
Haar verhaal begon in de sfeervolle straten van Magdala, waar haar hart werd geteisterd door zeven demonen. Maar in een ontmoeting die de grenzen van menselijk begrip tartte, bevrijdde Jezus Christus haar van deze innerlijke kwellingen, en Maria werd een trouwe volgelinge van de Messias.
Samen met andere vrouwen, waaronder Maria, de moeder van Jezus, en Maria van Bethanië, reisde Maria Magdalena met Jezus door het land, haar toewijding en dienstbaarheid een baken van licht te midden van de duisternis van ongeloof en verdeeldheid. Haar aanwezigheid aan de zijde van Jezus tijdens zijn reizen en zijn predikingen was een bewijs van haar diepe geloof en haar onwankelbare verbondenheid met de man die haar ziel had bevrijd.
Maar het was tijdens de donkere uren van Jezus’ kruisiging dat Maria Magdalena haar ware moed en vastberadenheid toonde. Samen met andere vrouwen stond ze dapper naast het kruis, haar hart verscheurd door het lijden van haar Heer. En na zijn dood ging ze met gebroken hart naar het graf om hem te zalven, slechts om te ontdekken dat het leeg was, een ontdekking die haar geest vervulde met verwarring en angst.
Het was in die momenten van diepe wanhoop en verwarring dat Maria Magdalena een onverwachte ontmoeting had die haar leven voorgoed zou veranderen. Terwijl ze bij het graf treurde, werd ze benaderd door een figuur die ze eerst niet herkende – tot hij zijn stem liet horen en haar naam uitsprak: “Maria.”
In een ogenblik van openbaring en verrukking besefte Maria Magdalena dat ze voor zich zag wie ze het meest had liefgehad – Jezus, haar Heer en Verlosser, levend en stralend in de glorie van zijn opstanding. Haar hart vervuld van vreugde, snelde ze terug naar de andere discipelen om hen het goede nieuws te brengen: “Ik heb de Heer gezien!”