De perfecte zin
Ik zit aan mijn bureau, het potlood rust in mijn hand. Voor me ligt een leeg vel papier, zo wit dat het bijna pijn doet aan mijn ogen. Ik wil schrijven, nee, ik móét schrijven. Maar hoe begin je als de eerste zin perfect moet zijn? Ik hoor mijn vader in mijn hoofd: “De eerste zin opent de deur naar alles.” Ik glimlach zacht. Oké, denk ik, het begint allemaal met dat ene perfecte idee.