Een vreemde droom
In mijn droom worstelde ik eenzaam met de aarde, bouwend met uitgegraven zand om de autoriteiten te misleiden. Mijn bouwsels, eerst als nutteloze hopen gezien, verwierven internationale roem en toeristen stroomden toe. Met gemeentesteun groeide mijn project en werd ik omarmd door de gemeenschap. Een kunstgeschiedenisstudente, Maartje, werd mijn partner en samen creëerden we nieuwe kunstwerken. Onze zandstad werd een symbool van visie en passie. De wekker ging, het was 05:50 uur.